بررسی تطبیقی اصول محتوایی زیست محیطی در اسلام و حقوق بین الملل

امروزه ضرورت تدوین اصول محتوایی زیست محیطی که به مسایل اسلامی توجه داشته باشد و در عین حال توسعه و بهبودزندگی مادی را نیز در برگیرد، جدی تر از هر زمان دیگر احساس می شود. چنین مجموعه ای ازاصول و مبانی نمی تواند بهنحو جامع بصورت فردی یا گروهی تدوین گردد، زیرا نیازمند مبانی هستی شناسی و انسان شناسی، از منبعی فرای طبیعت می باشد و آن آموزه های وحیانی و دینی است. با توجه به ارتباط اصول محتوایی زیست محیطی در اسلام و حقوق بین الملل، دراین مطالعه ما بر آن شدیم تا رابطه آن ها را در مسایل زیست محیطی مورد بررسی قرار دهیم. مفهوم محیط زیست از علومطبیعی نشات می گیرد یا از علوم معماری و شهرسازی ناشی می شود. محیط زیست عبارت است از همه ی چیزهایی که در اطراف ما وجود دارند و روی آنها تاثیر میگذاریم و آنها نیز ما را متاثر می سازند و شامل محیط طبیعی، محیط مصنوعی ومحیط اجتماعی است. از منظر اسلام میتوان به اصولی اشاره کرد، که مهمترین آنها از این قرارند: عدالت در محیط زیست،آبادی محیط زیست مصنوعی، دعوت به حفاظت از محیط زیست، بررسی اثرات زیست محیطی طرحهای توسعه، جلوگیری از تخریب و آلودگی محیط زیست، مصرف بهینه، بهداشت محیط، بهداشت آب، بهداشت هوا، بهداشت صدا، بهداشت زمین،بهداشت زباله و... حقوق بین الملل محیط زیست نیز شامل اصولی مانند اصل حاکمیت بر منابع طبیعی، اصل تعهد به همکاری، اطلاع رسانی وکمک در مواقع اضطراری زیست محیطی، اصل حمایت و حفاظت از محیط زیست، اصل جلوگیری ) (Prevention ، اصلاحتیاطی (Precaution) ، اصل الزام به پرداخت غرامت توسط آلوده کننده محیط زیست، اصل میراث مشترک بشریت، اصلحقوق نسل های آینده، اصل مسیولیت مشترک اما متفاوت هدف ما از این مطالعه مشخص نمودن رابطه اصول زیست محیطی در اسلام و حقوق بین الملل می باشد و اینکه آیا درپیشبرد اصول محیط زیست جهانی می توان از قوانین و مقررات اسلام کمک گرفت. نتیجه اینکه در این بحث اصول محیط زیست در اسلام بسیار غنیتر و جامعتر از اصول زیست محیطی در حقوق بینالمللمیباشد و با بکار گیری آن به بهترین شکل میتوان با حفظ طبیعت، نیازهای افراد بشر را نیز برآورده ساخت

کلیدواژه ها:

اسلام ، اصول زیست محیطی ، حقوق بینالملل