تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی بر عوامل خطرزای قلب و عروق در بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی

بیماری کبد چرب غیر الکلی پیامد ثانویه سندرم متابولیک و دیابت می باشد. از آنجایی که یکی موارد ابتلا به این بیماری دیس لپیدمی متابولیک است هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی بر عوامل خطرزای قلب و عروق در مردان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی می باشد. در این مطالعه نیمه تجربی، 27 مرد مبتلا به کبد چرب غیر الکلی با میانگین سنی 7/94 ± 35/8 سال، به طور تصادفی به سه گروه تمرین تداومی، تناوبی و کنترل تقسیم شدند. تمرین هوازی به مدت 8 هفته بر گروه های تمرین اعمال شد. پیش و پس از مداخله، وزن، BMI، پروفایل لپیدی، آنزیم های کبدی (AST، ALT)، میزان چربی کبد و VO2max اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، t وابسته و تحلیل واریانس یک طرفه تحلیل شد. اگر چه میزان چربی و آنزیم های کبدی بدنبال تمرینات هوازی کاهش معنی دار را نشان داد ولی در نیمرخ لپیدی مورد ارزیابی (CHOL، HDL،TG،LDL) به لحاظ آماری تغییرات معنا داری مشاهده نگردید. نتایج نشان داد 8 هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی تاثیری بر عوامل خطرزای قلبی عروقی در بیماران مبتلا به کبد چربغیرالکلی ندارد.

کلیدواژه ها:

تمرین تداومی ، تمرین تناوبی ، عوامل خطرزای قلب و عروق ، کبد چرب غیر الکلی