تغییرات مرتبط با سن در پاسخ به اختلالات پاسچر

این مقاله تغییرات کنترل پاسچر را در طول عمر مرور نموده است. بدین منظور مطالعات مرتبط با تفاوت های سنی در پاسخ به آشفتگی قابل پیش بینی و غیر قابل پیش بینی پاسچر بررسی شدند. در مجموع در بزرگسالان جوان، تغییری در راهبردهای کنترل پیچیدگی بوجود آمد که منجر به بهبود کنترل فضایی و زمانی مرکز جرم شد. در مقابل، اکثریت افراد مسن از راهبردهای کنترل ساده که بهبود در کنترل مرکز جرم را منحصر به فرد می ساخت استفاده می کردند. نکته قابل ذکر این است که اگر چه راهبردهای کنترل به کار برده شده در افراد جوان و سن متفاوت اند، با تمرین بهبودهای پایدار مشابهی در برخی از رهابردهای بکار برده شده توسط افراد مسن دیده می شود. بر پایه این نتایج، اینگونه بحث نمودیم که سن بر بکارگیری راهبردهای کنترل تاثیرگذار است اما بر ظرفیت یادگیری موثر نیست. علاوه بر این مطالعات بینش مهمی را در ارتباط با طبیعت تغییرات مرتبط با سن در کنترل پاسچر و همینطور یادگیری حرکتی وضعی و پتانسیل انتقال مهارت مثبت تعادلی به سایر حرکات تعادلی فراهم می آورند.

کلیدواژه ها:

طول عمر ، افراد مسن ، تغییرات رشدی ، یادگیری ، پاسچر