تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش پرخاشگری آموزان پسر دوره ابتدایی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش پرخاشگری دانش آموزان پسر دوره ابتدایی به اجرا درآمده است روش: این پژوهش یک مطالعه آزمایشی با گروه کنترل است که جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان پسر دوره ابتدایی شهر گندمان در سال تحصیلی 94-95 تشکیل می دادند. حجم نمونه پژوهش 20 نفر دانش آموزان بود که به روش تصادفی ساده چند مرحله ای از بین دانش آموزان که در آزمون پرخاشگری نمره بالاتر از میانگین 42/5 کسب کرده بودند و به صورت تصادفی 10 نفر در گروه آزمایش و 10 نفر در گروه کنترل جایگزین گردیدند. از پرسشنامه عمومی پرخاشگری AGQ به عنوان ابزار غربالگری استفاده گردید سپس 10 جلسه یک و نیم ساعته درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر روی اعضای گروه آزمایش اجرا شد پس از پایان مداخله درمانی پس ازمون و بعد از یک ماه آزمون پیگیری و از هر دو گروه اخذ گردید یافته ا: نتایج تحلیل اندازه های نشان داد که بین میانگین نمره پرخاشگری دو گروه در مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری وجود دارد. P˂0/0001 نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش پرخاشگری دانش آموزان پسر دوره ابتدایی موثر است.

کلیدواژه ها:

پرخاشگر ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، دانش آموزان پسر دوره ابتدایی