رابطه نفس اماره و زمان ازمنظرمولانا
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 634
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_1243
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
مولوی در برخی از ابیات مثنوی به اهمیت زمان به ویژه زمان حال اشاره کرده است. زمانی که او اصیل میداندهمانا زمان حال است. وی پرداختن و سیر در گذشته و آینده را نیرنگ نفس و از علایم نفسانیت دانسته است.مولوی انسان را از مشغولیت به گذشته و آینده بر حذر داشته است و پرداختن به آنها را پرده و حجابی دانسته است که سبب جدا شدن انسان از ساحت ملکوت الهی میگردد. مولوی دلایلی را که سبب میشود انسان از زمان حال که همانا زمان اصیل و واقعی تلقی میشود گریزان گردد در مثنوی ذکر کرده است و همانطور که گفته شد آن را با نفس اماره مرتبط دانسته است
نویسندگان
فهیمه کلباسی اصفهانی
عضو علمی دانشگاه پیام نور استان تهران واحد لواسانات
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :