بررسی اسطوره ای –تاریخی در نامه باستان و شاهنامه

نوشتار پیش رو تلاشی است برای بررسی تطبیقی برخی شخصیت ها درشاهنامه فردوسی و نامه باستان میرزا آقاخان کرمانی .میرزا آقاخان در نامه ی باستان قصددارد تا روایات اسطوره ای رابا حوادث تاریخی ایران پیوند زند .به این دلیلکه بخش عظیمی از اطلاعات متون تاریخی و ادبی ایران زمین راجع به تاریخ پیش از اسلام ،به گونه ای با افسانه ها در آمیخته است .و به هیچ روی قابل هماهنگی بامستندات تاریخی و روایات مورخین رومی و یونانی نیست .لذا عدم تطابقاین متون با واقعیت ها او را بر آن داشته است تا لباس واقعیت را به این افسانه ها و روایات بپوشاند . در این مقاله ،بررسیشیوه ی تاریخ نگاری این اثر است .که از لحاظ تاریخی بین شخصیت های نامه باستان خود وشخصیت های شاهنامه با مستندات تاریخی و اسناد و مدارک کشف شده در آن زمان تناظر بر قرار میکند .وعلل تغیرات آن ها رادر طول زمانبررسی می کند. چون تاریخ نماد ملت و هویت و دین و تمدن حقیقی ایران بود . نتایج اجمالی نشان می دهد که او چگونه به سنت تاریخ نویسی می نگرد و چگونه با نگاشتن تاریخ نامه ی باستان خود به مقابله با آن بر می خیزد .وگرد افسانه ها و موهومات را که در تاریخ گذشته نشسته است با عقل و منطق آن ها را می زداید .و با پیشرفت علوم فنون درزمینه ی تاریخ نگاری جدید و اسناد کشف شده به کشف شخصیت ها و بازسازی شخصیت های تاریخی می پردازد . و با برخی از شخصیت های اسطوره ای شاهنامه تطبیق می دهد.

کلیدواژه ها:

بررسی تطبیقی نامه باستان ، میرزا آقاخان ، نامه باستان ، شاهنامه