توصیف دستوری گویش فارسی وانی در حاشیه ی تفتان

گویش پارسی وانی، گویشی رایج در اطراف تفتان در شمال بلوچستان می باشد که مردم آن ناحیه بدان تکلم می کنند.بسیاری از واژه های محذوف یا کم کاربرد زبان فارسی را می توان در آن یافت. این گویش تا کنون به صورت علمی وزبانشناختی مورد بررسی قرار نگرفته است. پژوهش حاضر با عنوان توصیف دستوری گویش فارسی وانی در حاشیه ی تفتان به بررسی ویژگیهای آوایی، صرفی و نحوی این گویش و مطابقت آن با فارسی معیار می پردازد. روش بکار رفتهدر این بررسی، روش میدانی و جامعه ی آماری آن نیز متشکل از گویشوران سالخورده و عموما بی سواد حاشیه ی تفتانمی باشد. نتایج این بررسی بر این نکته تاکید دارند که از دیدگاه واجشناختی، صرفی، نحوی و واژه شناختی این گویش دارای تفاوتهایی با زبان فارسی معیار می باشد که می توانند کور سویی فراروی زبانشناسان و پژوهشگران زبان فارسی جهت ریشه یابی و اثبات همانندی زبان فارسی و گونه های آن با دیگر زبانهای هند و اروپایی باشند

کلیدواژه ها:

زبان ، گویش ، دستور ، فارسی وانی ، تفتان