بررسی سبک شناسی نثر روزنامه ای دوره مشروطه با مطالعه موردی روزنامه صور اسرافیل

در دوره مشروطه و پیش از آن، روزنامه ها همواره وجدان بیدار جامعه بودند که با وجود همه محدودیتها، به حق باید آنها را منادیان آرمان ها و ارزش های مدفون بشری دانست. علاوه بر اهداف سیاسی و اجتماعی روزنامههای آن عصر که پیوسته آنها را رابط معتمد میان دو کفه جامعه مشروطه یعنی ملت و دولت ساخته بود میتوان به دیگر رسالت بزرگ روزنامهها به عنوان تاریخ مکتوب مشروطه که همانا خارج ساختن ادبیات از محدوده کتاب های ثقیل و سنگین ادبی و علمی و رساندن زبان نوشتاری فارسی به یک تعادل زبانی عامه فهم بود اشاره داشت. به نظر بسیاری از دانشمندان و ادبای شرق و غرب زبان نوشتاری روزنامه ها به عنوان شاخه ای از ادبیات منثور با نام ادبیات روزنامهای شایسته تامل و تفکر بیشتر است زیرا ارباب جراید از یک سو درصدد نزدیکی بیش از بیش به قطب فعال جامعه آن روز یعنی توده مردم وسعی در ساده سازی زبان نوشتاری خود داشتند و از دیگر سو هنوز پیوند خود با نثر کهن را به تمامی نگسیخته بودند، از این روی نثر روزنامه ای این دوره بسیار قابل تامل است. روزنامه صوراسرافیل از جمله روزنامههای محبوب مردمی در عصر مشروطه می باشد که پژوهش حاضر سعی در بررسی سبک شناسی آن در سطوح زبانی و فکری دارد تا نشان دهد که زبان و اندیشه چگونه در خدمت انجام آرمان های مبارزانی چون میرزا جهانگیر خان صور اسرافیل و دهخدا داشته استاین مقاله پژوهشی استدلالی و استنتاجی است که از مطالعه مستقیم روزنامه صور اسرافیل حاصل گردیده است.

کلیدواژه ها:

سبک شناسی ، صوراسرافیل ، نثر روزنامه ای ، مشروطه