اثر برش بر حفره زائی در فرآیند وارونگی فازی محلولهای پلی (متیل متاکریلات) حاوی مقادیر مختلف ضد حلال

در تحقیق حاضر، اثر توامان غلظت ضد حلال و میدان برشی بر حفره زائی در فرآیند وارونگی فازی محلولهای پلی (متیل متاکریلات) در N - متیل- 2-پیرولیدون (NMP) حاوی مقادیر مختلف ضدحلال(آب) مطالعه شد . برای تحقق اهداف ، تحول حفره در فیلمهای غشائی ریخته گری شده (حالت س اکن یا بدون برش ) و الیاف تر ریسی شده (حالت دینامیک ) مقایسه گردید . حذف تدریجی بزرگ حفرات با افزایش غلظت ضدحلال (آب) د ر محلول و تشدید آن با اعمال میدان برشی را مشاهده گردید . به عبارت دیگر، اعمال میدان برشی در فرآیند ریسندگی غلظت ضدحلال مورد نیاز برای حذف بزرگ حفرات از 11 درصد حجمی (برای غشاءهای ریخته گری شده ) به 8 درصد حجمی (برای الیاف ترریسی شده ) تقلیل داد . کاربری دو مدل ساده برای پیش بینی تخلخل در فیلمهای غشائی ، کارایی خوبی نشان دادند . از طرف دیگر، تصحیح فشار اسمزی با انرژی ذخیره شده در محلول تحت برش در پیش بینی تخلخل الیاف با درصدهای ضدحلال بزرگتر از 2 توافق منطقی نشان داد.

کلیدواژه ها:

پلی (متیل متاکریلات) ، ترریسی ، اثر برش ، حفر هزائی ، فشار اسمزی