سیمای اهل بیت(ع)در شعر عربی سید علیخان مدنی

دوره صفویه یکی از مراحل تاریخی عصر فترت به شمار میرود. اگر چه علم در این عصر دچار رکود گردید اما دین و مذهب بخصوص آیین تشیع و علوم مرتبط با آن نضج گرفت. در این میان علما و شعرای دوزبانه برجستهای در فارس به ویژه دردارالعلم- شیراز- پا به عرصه ظهور گذاشتند که از جمله آنها میتوان به سید علی خان مدنی دشتکی شیرازی نام برد که در فقه و اصول و حکمت الهی استادی بینظیر و در ادبیات عرب و لغت متبحر بود. پژوهش حاضر در صدد است با تکیه بر روشتحلیلی- توصیفی، به بازتاب سیمای اهل بیت از جمله پیامبر اکرم (ص) و امام علی و امام حسین علیهما السلام در اشعار اینشاعر متعهد شیعی بپردازد. نتایج کلی پژوهش مبین آن است که شارح بزرگوار نهج البلاغه در قالب اشعاری سلیس و روان و به دور از تکلف سعی دارد عشق، دلدادگی و محبت خود به اهل بیت و جایگاه، منزلت و مظلومیت آنان را بیان کند و این در حالی است که جایگاه ادبی ایشان بر خلاف جایگاه علمی وی، مغفول مانده است

کلیدواژه ها:

شعر متعهد ، شیعه ، سید علی خان مدنی ، اهل بیت(ع)