روایت شناسی داستان سیاوش

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 540

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LPMCONF01_0154

تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396

چکیده مقاله:

شناخت ساختار روایی و توصیف و تشریح شخصیت های داستان ، یکی از مهم ترین نکته ها در پژوهش های ادبی است و پژوهشگران می کوشند از طریق معنا شناسی، ارتباط بین شخصیت های داستانی را تبیین کنند.یکی از شیوه های جدید تبیین شخصیت ها و ارتباط آنها با یکدیگرالگوی کنشگرگریماس است. گریماس روایت شناسی ساختارگراست. او فرضیه مدل کنشی را با هدف نمایان ساختن نقش شخصیت ها ارایه داد.در این الگو شش کنشگر نقش ایفا می کنند که عبارتند از: کنشگر فاعل، فرستنده، گیرنده، یاری دهنده، بازدارنده وشیء ارزشی. البته واژه کنشگر از شخصیت داستانیفراتر می رود؛ زیرا کنشگر فقط انسان نیست بلکه می تواند شیء، گروها واژه ای مجرد و انتزاعی باشد.نگارنده در این پژوهش بر آن است با بهره مندی از الگوی کنشگر گریماس به بررسی شخصیت های داستان سیاوش در شاهنامه فردوسی بپردازد.

کلیدواژه ها:

شخصیت و شخصیت پردازی ، گریماس ، الگوی کنشگر ، داستان سیاوش

نویسندگان

اردشیر فتحعلی عباسکوهی

دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی، مدرس پیام نور و حوزه علمیه