جایگاه عدد سه در غزلیات شمس مولانا

در گذشتههای دور اعداد آنطور که امروزه به آنها نگاه میکنیم نبودند، بلکه همواره خرافههایی درباره آنها موسوم بود. عدد، مقولهای است که انسان با آن در طول دوران زندگی خود سروکار داشته و ازآن به عنوان وسیلهای برای برآورده کردن نیازها و ادامه زندگی استفاده کرده است. کاربرد عددها در باورهای مردم، جایگاه خاصی داشته است. ملل مختلف دنیا با توجه به اساطیر اولیه تمدنهایشان بهاعدادی خاص توجه نشان دادهاند و بعضی از آنها را مقدس و برخی را شوم میپندارند. عدد سه، یکی از عددهایی است که در اعتقاد مردم مقدس بوده و در آیینها به آن توجه خاصی شده است،به آن اختصاص یافته است، از لحاظ نماد گرایی، همه عدد سه نخستین عددی است که کلمه یتایویی عدد نیرومند است. زیرا دارای یک نقطه ی مرکزی تعادل است. در این مقاله سعی شده کاربرد عدد سه در غزلیات شمس مولانا بررسی شود که از بین کارکرد های مختلف، بیشترین کاربرد را قدرت تاثیر مجموع وبعد از آن اطلاق بر کلیت و همه داشته است

کلیدواژه ها:

عدد سه ، غزلیات شمس ، اعداد خاص ، فرهنگ ادیان مختلف