ارایه الگوی ارتباطی امنیت ملی و توسعه پایدار

وجود امنیت، و مهمتر از آن احساس امنیت یکی از مهمترین نیازهای زیست سیاسی و اجتماعی می باشد. به گونه ای که در صورت عدم وجود امنیت استعدادهای بالقوه در یک کشور شکوفا نمی شود و همچنین سایر حقوق افراد آن جامعه فرصت ظهور و بروز پیدا نمی کند. مفهوم امنیت، در طول سالیان و حتی قرون گذشته دستخوش تغییراتی شده است. عوامل مختلف سیاسی، اجتماعی از جمله جنگ ها، گسترش روابط بین المللی و تغییر نظام های سیاسی در تغییر این مفهوم موثر بوده اند. سوال اساسی در این مقاله آن است که امنیت ملی پایدار چه ارتباطی می تواند با توسعه پایدار داشته باشد. آنچه که نگارنده به عنوان پاسخ و نتیجه به این سوال رسیده است، آن است که امنیت ملی، زمانی پایدار می باشد که باعث رشد و توسعه گردد و این نتیجه تنها از طریق امنیت انسانی بوجود می آید. بنابراین امنیت برای امنیت، به تنهایی جوابگوی مسایل امنیتی دولت-کشورها نمی باشد و یکی از اساسی ترین راهبردهای کلان در برنامه ریزی های امنیتی، تبیین الگوی امنیت انسانی برای توسعه می باشد.

کلیدواژه ها:

امنیت ملی پایدار ، توسعه پایدار ، امنیت ملی ، راهبرد ، امنیت انسانی