تربیت اجتماعی با کارکردهای نظام آموزش وپرورش و جایگاه معلمی در سند الگوی پایه پیشرفت اسلامی-ایرانی

تربیت اجتماعی یکی از شاخصه های مهم درجریا ن ،تکوین وتعامل در زندگی اجتماعی است که بنیان آن در اجتماع خانواده شروع وبا آموزش های فراگیر، گسترده ترشده است .آموزش وپرورش با به کارگیری اصالت ها می تواند به ترقی اجتماعی و راه وحل مشکلات آن پرداخته وبا قلمرو جامعه شناسی آموزش وپرورش به رابطه با نظام های دیگر2،فرهنگ مدرسه وروابط انسانی به تاثیرات دوسویه بپردازد و در این میان جایگاه معلمی در براورده ساختن نیازها و نقش رهبری وی در اثرات جامعه نشان داده شده است . پژوهش حاضر با روش اسنادی صورت گرفته ودرآن به هدف کلی آموزش و پرورش که هر فرد طبق الگوی اعتقادات و ارزش های فرهنگی ،دینی ،اجتماعی ،سیاسی خود تربیت کند و انسانی متناسب و شایسته آن جامعه تحویل دهدتا بتواند آگانه قضاوت،درست تصمیم وبرای خود وفرزندان خود آینده بهتر را تصور کند.این پژوهش توسعه فرهنگی را که اساس آن به ارزش گذاری میراث فرهنگی وکارکردهای نظام آموزش وپرورش در مهندسی فرهنگی را نقل نموده و براین باور که بتوانیم تولیدات فرهنگی خود را افزایش بدهیم .

کلیدواژه ها:

تربیت اجتماعی ، توسعه ، مهندسی فرهنگی ، آموزش و پرورش