رابطه بین استقامت ذهنی و امید به زندگی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط استقامت ذهنی و امید به زندگی دانشجویان ارشد دانشگاه سیستان و بلوچستان است. جهت انجام این پژوهش از طرح پژوهشی علمی- همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان ارشد دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال تحصیلی 1394-1393 تشکیل می دادند که به روش تصادفی طبقه ای و با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوهن و مانیون و موریسون (2001 ،(تعداد 132 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شدند و از نظر استقامت ذهنی و امید به زندگی مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه امید به زندگی فرم 33 سوالی و پرسشنامه استقامت ذهنی (48-MTQ (فرم 48 سوالی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین مولفه استقامت ذهنی و زیر مقیاس های آن با امید به زندگی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

استقامت ذهنی ، امید به زندگی ، دانشجویان