بررسی دیدگاه محققین غربی نسبت به فریضه نماز در سیره امام رضا (ع) (مطالعه موردی زندگی فردی و اجتماعی کارمندان)

بنا بر گزارش متون روایی و تاریخی، نماز وسیله ای بوده است که انبیاء و اولیای الهی در رفع مشکلات و دفع هر شری از آن استمداد می نمودند، چراکه این فریضه انسان را به قدرت لایزالی مرتبط و این احساس سبب می شود که انسان در برابر دشواری های پیش رو به آرامش و متعاقبا در فعالیت های روزمره با نشاطی بیش از پیش مشغول گردد. این فریضه الهی در صورت وجود شرایط عمومی تکلیفی واجب و غیر قابل ترک می باشد و بر این اساس در سیره معصومین تاکیدات فراوانی نسبت به اصل نماز، کیفیت و آثار دنیوی و اخروی آن ذکر شده است، چنانکه در سیره تربیتی- عبادی پیشوای هشتم شیعیان، حضرت رضا (ع) نکات گران سنگی در این باره وجود دارد که با بررسی و تحلیل آن می توان به راهکارهایی بنیادی و کاربدی در زمینه ارتقا الگوی ایرانی- اسلامی پیشرفت دست یافت. از این رو با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی، محور این پژوهش بر پاسخ به پرسش چرایی توجه و تاکید در سیره رضوی به فریضه نماز از دید محققین به ویژه پژوهشگران غربی با تاکید بر میزان تاثیر این فریضه بر زندگی5 افراد شاغل در سازمان های اداری در حوزه وجدان و اخلاق کاری قرار دارد.

کلیدواژه ها:

امام رضا (ع) ، نماز ، سازمان های اداری ، وجدان کاری ، اخلاق کاری