مبانی معرفت شناسی مردم سالاری در معرفت توحیدی امام خمینی (ره)

معرفت شناسی به معنای شناخت بوده و اینکه اندیشمند چگونه به جهان، انسان، جامعه می نگرد و این نگرش متاثر از چه نوع بینشی است. معرفت شناسی مردم سالاری دینی ، مبتنی بر معرفت شناسی طبیعی بود که در آن، وحی به عقل از منابع اصلی شناخت می باشد. هستی شناسی مردم سالاری دینی نیز، مبدا و مقصد همه موجودات هستی و خداوند می داند. در این پژوهش با کار بست معرفت شناسی مردم سالاری دینی به عنوان چارچوب نظری سعی در پاسخ به این سو و آن هستیم که نظام معرفت شناسی مردم سالاری دینی، به چه جایگاهی در اندیشه امام خمینی ره دارد در پاسخ به این سوال باید گفت که، معرفت شناسی مردم سالاری در اندیشه امام خمینی ره، متاثر از نوع معرفتی ایشان به انسان، جامعه مهستی می باشد. معرفت شناسی امام خمینی ره متاثر از معرفت توف دینی بود که در آن منبع اصلی شناخت همانند نظام مردم سالار دینی، وحی و عقل است بنابراین، نوع نگاه امام خمینی ره به حکومت، قانون و مردم متاثر از این نوع نظام معرفتی می باشد. در اندیشه امام خمینی ره حکومت ابزاری برای رسیدن به اهداف عالی در نظر گرفته می شود. ایشان حکومت را متعلق به خداوند دانسته و معتقد است که، تنها حاکم هستی خدا به کسانی که برگزیده او هستند، می باشند. همچنین به گفته مقامات باید قوانین الهی پیاده شود و مردم نیز می توانند با توجه به مقتضیات زمان و مکان شکل حکومت مورد نظر خود را انتخاب کند. لذا معرفت شناسی مردم سالاری در اندیشه امام خمینی ره، متاثر از معرفت شناسی مردم سالاری دینی می باشد.

کلیدواژه ها:

معرفت شناسی ، مردم سالاری دینی ، امام خمینی (ره) ، حکومت ، قانون