تحول موسیقی از سنت تا مدرنیت (با نگاه به قطعه ی وقتی مارسل دوشان شور الکترونیک را میشنود)

مدرنیت تجلی نوخواهی بشر در طول تاریخ است. این جریان که از چند قرن گذشته تمام ابعاد زندگی بشر را در برگرفته، در صورت های مختلف از پدیده های بشری تجلی یافته است و در این میان، هنر و موسیقی چهره های برجسته از آن هستند. آنچه که در بررسی مدرنیت و هر آنچه مد روز است اهمیت دارد در نظر گرفتن عنصر زمان و مکان و در حقیقت داشتن دیدگاهی در زمانی است. مفهوم مدرنیت به خوبی در قالب نو بودن بنا می شود و آن چه نو را ای شناساند، برهه زمان گذشته و مکان وجود داشتن کهنه است. بر این اساس شناخت عناصر برخاسته از خفگی سنت تا به سوی تازگی مدرنیت و جریان چنین تحولی می تواند موضوع قابل توجهی مثلا در زمینه موسیقی باشد که در این مقاله چنین تحولی در قالب بررسی مفاهیم وجودی و ساختاری قطعه وقتی مارسل دوشان شور الکترونیک را می شنود، اثر شماره 12 از مجموعه آثار منصور حبیب پور مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

سنت ، مدرنیت ، موسیقی سنتی ، موسیقی مدرن ، منصور حبیب دوست