ارزیابی روش بارافزون با توزیع بار آیین نامه ای در تحلیل ساختمان های بلندمرتبه

امروزه تحلیل بار افزون به عنوان یک روش کاربردی در ارزیابی عملکردی سازه ها در تمامی آیین نامه های تحلیل غیرخطی مورد استفاده قرار میگیرد. در این روش فرض اساسی آن است که مود اول بر رفتار سازه حاکم باشد، درصورتیکه در ساختمان های بلند مرتبه مودهای بالاتر نیز در پاسخهای سازه بسیار تاثیرگذار می باشند. در این مقاله به کاربرد الگوی توزیع بارهای نشریه 360 برای ساختمان های بلند، و مقایسه با نتایج تحلیلتاریخچه زمانی غیرخطی در تخمین پارامترهای نیاز مهندسی پرداخته شده است. به همین منظور از یک ساختمان 27 طبقه با سیستم قاب لوله ایمحیطی در ارزیابی لرزه ای استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که توزیع بار مورد استفاده در آیین نامه نمی تواند به خوبی پاسخ های سازه تحتزلزله را منعکس کند.

کلیدواژه ها:

تحلیل بار افزون ، تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی ، ساختمان های بلند ، نشریه 360