تعیین طیف ظرفیت بر مبنای ماتریس جرم، بردار جابه جایی و بردار نیرو در تحلیل استاتیکی غیر خطی فزاینده

روش طیف ظرفیت در تحلیل استاتیکی غیر خطی فزاینده همواره به عنوان یکی از روشهای بررسی عملکرد سازه ها در ناحیه غیرخطی مورد استفاده قرار میگیرد. در این روش فرض بر ان است که شکل مود ارتعاش سازه ثابت بوده و تغییر نمی نماید که این فرضبا ورود سازه به ناحیه غیر خطی دچار تقریب شده و همچنین در مودهای بالا به دلیل امکان معکوس شدن حرکت بام در قابها امکاناستفاده از روش متداول با درنظرگیری نقطه کنترل بام وجود ندارد. در این مقاله رسم طیف ظرفیت از روش پیشنهادی صورت میگیرد که در ان نه تنها نیاز به نقطه کنترل نبوده بلکه از مشخصات گام به گام سازه مانند بردار نیرو و بردار جابه جایی به همراهماتریس جرم در تعیین طیف ظرفیت استفاده می گردد. بررسی روش پیشنهادی در مقایسه با روش متداول برای قاب های ساختمانیصورت گرفته و با نتایج تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی مقایسه شده است. ارزیابی نتایج نشان دهنده کارآیی روش پیشنهادی درمحاسبه تغییر مکان جانبی می باشد.

کلیدواژه ها:

نقطه کنترل ، طیف ظرفیت ، ، اثر مودهای بالا ، تحلیل استاتیکی غیر خطی فزاینده