بیوراکتور هواگرد و کاربرد آن در تجزیه زیستی فنل توسط باکتری Alcaligenes faecalis (ATCC 8750)

در این تحقیق، هدف بررسی تجزیه زیستی فنل به عنوان یکی از اجزای اصلی پساب پالایشگاه ها و مجتمع های پتروشیمی در یک بیوراکتور هواگرد خارجی به حجم یک لیتر با استفاده از باکتری (8750 Alcaligenes faecalis (ATCC میباشد. نتایج نشان میدهد که با افزایش نرخ هوادهی میزان ماندگی گاز در بیوراکتور افزایش یافته درحالیکه افزایش نرخ هوادهی از ۱ به 3(lit/min) ، باعث کاهش و از ۳ به 5(lit/min) باعث افزایش زمان تجزیه کامل میشود. در بررسی اثر غلظت اولیه فنل (1400-400 میلی گرم بر لیتر) بر رفتار سیستم، مشخص شد که با افزایش غلظت اولیه فنل، زمان تجزیه افزایش مییابد. اثر بازدارندگی فنل با استفاده از مدل خطی هالدن بررسی و مقادیر پارامترهای مدل شامل شدت رشد ویژه ماکزیمم (μmax) و ضریب بازدارندگی (Ki) در نرخ های هوادهی 1 ، 3 و (lit/min) 5 ، به ترتیب برابر 0/5 ، 0/89 ، 0/66hr-1 و 68/5 ، 44/9 و 52/4mg/lit محاسبه شدند.

کلیدواژه ها:

بیوراکتور هواگرد ، باکتریAlcaligenes faecalis ، تجزیه زیستی ، غلظت اولیه فنل ، نرخ هوادهی