مقایسه ابعاد کمال گرایی ورزشی در بین تکواندوکاران نخبه و آماتور

هدف از پژوهش حاضر مقایسه ابعاد کمالگرایی ورزشی در بین تکواندوکاران نخبه و آماتور بود. به همین منظور 100 تکواندوکار (50 نخبه و 50 آماتور) بهصورت نمونهگیری تصادفی از جامعه تکواندوکاران استان تهران انتخاب شدند و مقیاس کمالگرایی ورزشی چندبعدی دان وهمکاران (2006 (را تکمیل نمودند. دادهها از طریق آزمون آماری آنوا تحلیل شد. نتایج نشان داد که در ابعاد کمالگرایی ورزش ی تفاوت معناداری در بین دو گروه وجود دارد و تکواندوکاران نخبه نمرات بالاتری در بعد مثبت کمالگرایی (معیارهای شخصی) و نمرات پایینتریدر ابعاد منفی آن (اهمیت زیاد به اشتباه، ادراک فشار مربی، ادراک فشار والدین) کسب نمودند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، کمالگرایی میتواند بهمنظور استعدادیابی تکواندوکاران همچنین برای پیریزی مداخلات و برنامههای آموزشی ارتقا سطح عملکرد آنها موردتوجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تکواندو ، آماتور ، کمالگرایی ، نخبگی ، موفقیت