عوامل تهدید کننده ایمنی در حمل و نقل دریایی (پارامترهای نا ایمن پنهان که موجب گسست ایمنی در فرآیندهای بنادر م یگردند)

بیش از 90 % حمل و نقل کالا در جهان از طریق دریا و توسط کشتیها صورت می پذیرد که بنادر نقش ارتباطی بین خشکی و دریا را ایفا میکنند. جابجایی انبوه کالا از یک سو و ارزان بودن حمل و نقل دریایی از سوی دیگر، فعالیتهای دریایی و بندری را بسیار پراهمیت می سازد . در این بین پارامترها یا عوامل " ناایمن پنهان " در فعال یتها و فرآیندهای اجرای کار وجود دارند که به گسست ایمنی منجر شده و سبب بروز سوانح سیستمی می گردند . داشتن بندر ایمن نیاز به توجه جدی به عامل های ناایمن پنهان دارد که به صورت حلقه های نامرئی در گسست ایمنی اثر گذار بوده و باعث کاهش یا فقدان آن می گردد . تجزیه و تحلیل های سوانح و حوادث به وقوع پیوسته در حمل و نقل دریایی، نشان می دهد که با توجه به مرتبط بودن افراد در همه جوانب و امور مربوط به حمل و نقل دریایی، بیشتر سوانح وحوادث به عوامل انسانی مربوط می شود و عامل بروز بیش از 90 درصد سوانح به طور مستقیم یا غیر مستقیم به انسانها مربوط می شود. خطای انسانی که منشإ سیستمی دارد مهمترین علت بروز حوادث در حیطه فعالیتهای بندری و دریایی به شمار م یآید، که سازمان بین المللی دریانوردی نیز از نقش کلیدی عناصر انسانی در بروز سوانح که در نتیجه گسست ایمنی رخ می دهد، نام می برد . شناسائی و یافتن علل و منشإ عواملی که ایمنی را با مخاطره مواجه می سازند در واقع ارتباط حلقه های نامرئی که در سرتاسر سیستم انسانی (سازمان) وجود دارد ، در تقویت و بازنگری هریک از حلقه ها موثر بوده و ما را در شناخت حیط ههای گسست ایمنی یاری خواهد رساند.

کلیدواژه ها:

پارامترهای نا ایمن پنهان ، گسست ایمنی ، سوانح سیستمی ، عنصرانسانی ، ایمنی بندر ، خطای انسانی