بررسی و مقایسه مواد کاربردی در ساخت فنتوم های رادیوگرافی

چندین دهه از کاربرد فناوری رادیوگرافی به عنوان ابزار پاراکلینیکی دقیق می گذرد. اشعه X در امور پزشکی،به ویژه در معاینات پرتوشناسی از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است. تفسیر دقیق نگاره های پرتو نگاری می تواند از شروع و پبشرفت بسیاری از بیماری های سیستمیک و ضایعات موضعی جلوگیری نماید.از طرفی باید توجه داشت تابش اشعه X به بیمار هر چند به مقدار اندک، ممکن است خطراتی را برای بیمار به همراه داشته باشد، از این رو می بایست پرتونگاری زمانی انجام شود که اطلاعات حاصل از پرتونگاری برای بهبود و سلامت بیمار بر خطرات احتمالی آن ارجح باشد و اصل ALARA (به مقدار هر چه کمتر موجه شدنی) رعایت شود برای این کار نیاز به شبیه سازی مراحل پرتونگاری و آموزش عملی دانش آموختگان در آزمایشگاه های پرتو پزشکی و با استفاده از فانوتم های آموزشی رادیوگرافی می باشیم تا دانشجویان قبل از انجان پرتونگاری بدن ،آنها را بر روی فنتوم ها انجام تا از تکرار آزمون پرتونگاری که موجب افزایش دوز جذبی بیمار و در کل دوز معادل ژنتیکی جلوگیری به عمل آید. مواد و روشها: در ابتدا استخوان های طبیعی ناحیه ساعد یه تعداد زیاد تهیّه گردید . سپس با توجه به موقعیت آناتومیکی شان در قالب هایی که همزمان از ساعد تهیه شده بود، تثبیت گردیده و سپس از مواد مختلف مانند: پلی یورتان - پارافین جامد و مایع - سیلیکون - رزین - لمینه و رزین فوم -، پر و بعداز شکل دادن به آنها نسبت به تهیه تصویر رادیوگرافی آنها اقدام و با تصویر عضو حقیقی از نظر پارامترهای فیزیکی دانسیته فیلم و کنتراست تصویر مقایسه گردیدند. یافته ها :از بین موادی که بررسی شده، علاوه بر پارافین جامد و مایع، سیلیکون نیز دارای دانسیته مطلوبی بود. استنتاج:نتایج نشان دهنده آن است که امکان ساخت و تهیّه ی چنین فنتوم هایی از جنس سیلیکون، که نسبت به نمونه مشابه قبلی سبک تر و با کیفیت بهتری می باشد وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فنتوم-رادیو گرافی-دوز تابش