بررسی تاثیرگذاری طراحی داخلی مسکن انعطاف پذیر با کاربری مرکز بازی درمانی کودک

امروزه واژه انسان استاد آموز جای خود را به انسان خود آموز و مسیولیت پذیر داده است. از این رو الگو و روشی که بداننیاز داریم نگرشی جدید و بهبود یافته نسبت به الگوهای قدیمی نمی باشد بلکه نیاز مفهومی کاملا متفاوت از آموزش خواهدبود. درون هر محیط همسایگی صدها کودک جای گرفته اند. بچه ها ارتباط صحیحشان با دنیا را بوسیله الگوهای اجتماعی وبازی های جمعی و... بدست می آورند. بدین منظور ایجاد فضاهای عمومی که زیر نظر گروهی از افراد باشد لازم است تا بچهها بتوانند چند ساعتی را بدون خانواده و والدینشان بگذرانند. یک مرکز بازی درمانی خانه ای است که کودکان در آن بازی میکنند و آموزش پیدا می کنند و از این طریق از تصوراتشان بهره می گیرند تا دنیای خودشان را بی آفرینند. آن ها اتاقی نیازدارند که تصورات آن ها را محدود نکند بلکه به طور مداوم تغییر یابد. در این راستا طراحی مبتنی بر انعطاف پذیری به عنوانرویکردی جهت استفاده بهینه از فضا می تواند بسیاری از نیازها و خواسته های کودکان در چنین فضایی را برآورده کند. درمقاله حاضر با تحقیق توصیفی و تحلیلی در بستر مطالعات کتابخانه ای و اسناد مکتوب مباحث انعطاف پذیری، بازی درمانی وطراحی فضاهای مختص آن ها و همچنین دستیابی به الگوهای معماری برای طراحی فضاهایی انعطاف پذیر برای کودکان موردبررسی قرار گرفته و در نهایت به نتایجی مبنی بر تاثیرگذار بودن طراحی داخلی انعطاف پذیر بر محیط ارایه شده است. امیداست مباحث مهمی مانند کودک و انعطاف پذیری مسکن با نگاهی کاربردی تر دیده شوند و در آینده ای نزدیک شاهد فضاهایمفید و زیبا از جانب طراحان داخلی باشیم.

کلیدواژه ها:

طراحی داخلی ، مسکن ، انعطاف پذیری ، بازی درمانی ، کودک