نقش آموزه های دینی در ارتقای اخلاق زیست محیطی

یقینا طبیعت آفریده ی پروردگار تواناست و انسان نیز به عنوان عضوی از این خانواده ی سبز، علاوه بر رابطه با خالق خویش، به برقراری ارتباط با انسان های دیگر و مادر خود یا همان دامان سبز طبیعت نیاز دارد. از این رو در تمام ادیان ابراهیمی و غیر ابراهیمی، احکام و دستورالعمل های اخلاقی درباره رفتار او با محیط زیست و طبیعت وجود دارد که البته این نوع رفتار خود جاده ای پیچیده است و نیازمند یادگیری و عمل به توصیه ها و آموزه های مختلف و گوناگون می باشد. در این نوشتار تلاش شده مرور مختصری بر این آموزه ها، در آیین های باستانی، ادیان غیرابراهیمی و ادیان ابراهیمی با تکیه بر احکام و دستورالعمل های دین مبین اسلام داشته باشیم. البته باید گفت که بهترین و راسخ ترین آموزه ها در اسلام کامل ترین دین الهی بیان شده است.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، زیست محیطی ، محیط زیست ، ادیان ابراهیمی ، ادیان غیرابراهیمی