بررسی و مقایسه دز جذبی اشعه در پروستات و رکتوم در درمانهای D Conformal با کبالت 60 و شتابدهنده خطی

هدف: در این تحقیق پارامتراهای فیزیکی درمان مانند دز رکتوم و مثانه، دز تجمعی، ضرایب هموژنیتی و تطبیق در دو شیوه پرتودرمانی مرسوم و تطبیقی با استفاده از دستگاه کبالت-60 و شتابدهنده خطی ارزیابی و مقایسه می شوند. مواد و روش ها : تعداد ٢٧ بیمار مبتلا به سرطان پروستات انتخاب شدند و تصاویر CT لگن آنها تهیه و به سیستم طراحی درمان سه بعدی RTDosePLAN منتقل شد . برای هر یک از بیماران، هشت طرح درمان رایج (سه، چهار، پنج و شش میدان) و یک طرح درمان تطبیقی با انرژی کبالت 60 طراحی شد. سپس طرح درمانهای مشابهی در دو انرژی 6 و 18 MV انجام شد و پارامترهای مورد نظر محاسبه و مقایسه گردیدند. نتایج : با افزایش انرژی پرتو دز میانگین رسیده به رکتوم و مثانه به ترتیب 3 تا 4% و 4 تا 6% نسبت به کبالت کاهش یافت و دز رسیده به کل حجم و دو سوم حجم مثانه در انرژی MV 6، 26% و 8% و در انرژی 18MV 58% و 20% کاهش یافت. افزایش انرژی باعث افزایش ضریب تطبیق 7% و 100% به ترتیب برای انرژی های MV6 و MV18 نسبت به کبالت شد و دز تجمعی و دز ماکزیمم نیز به ترتیب برای هر دو انرژِ 10% تا 20% و 3% تا 4% کاهش یافتند. ضریب تطبیق و دز تجمعی در درمانهای تطبیقی نسبت به درمانهای رایج در انرژی کبالت به ترتیب 50% و 33% کاهش یافت. نتیجه گیری : درمانهای تطبیقی اثر قابل ملاحظه ای در بهبود پارامترهای کمی و کیفی نواحی حساس داشتند اما در مورد ناحیه درمانی تنها اثر قابل ملاحظه بهبود چند برابری فاکتور تطبیق مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

سرطان پروستات ، دز جذبی ، رکتوم ، شتابدهنده خطی ، کبالت-60