نعیین حساسیت الگوریتم های بررسی توزیع دوز برای جابه جایی های تصادفی / سیستماتیک انتقالی و دورانی در مقایسه نقشه های دو بعدی توزیع دوز

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,251

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMEDICALP08_004

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1387

چکیده مقاله:

روش تحلیل کامپوزیت و تابع گاما دو الگوریتم گزارش شده برای بررسی سازگاری نقشه های دوز دو بعدی مرجع و مورد بررسی هستند. دو مولفه برای بررسی کارکرد این دو الگوریتم در نواحی با شیب دوز زیاد و کم تعریف شده اند. روش تحلیلی کامپوزیت یک نقشه ی دوگانه است و در مقایسه نقشه ی گاما دارای مقادیر پیوسته است. اگر چه هر دو الگوریتم قادر به تعریف هر دو ناحیه ی مورد توافق و سایر نواحی ناسازگار هستند، حساسیت آن ها در پاسخ به حالات مختلف تاکنون گزارش نشده است. در میدان های مختلف پرتوی مورد تابش قرار گرفتند. تصاویر به دست آمده پس از تبدیل شده به EDR2 چند فیلم نقشه های دو بعدی دوز، به عنوان نقشه های مرجع دوز ثبت شدند. دو کد برای بررسی نقشه های دوز بر اساس نوشته شد. برای بررسی پاسخ الگوریتم های (MATLAB) روش تحلیلی کامپوزیت و تابع گاما توسط نرم افزار متلب فوق تصاویر مرجع به دست آمده از ١ تا ۵ میلی متر و از ١ تا ۵ درجه برای بررسی جابه جایی خطی و دورانی جابه جا شدند. تصاویر جابه جا شده با تصاویر مرجع مورد مقایسه قرار گرفتند. به منظور استخراج اطلاعات بیشتر، با اضافه کردن یک جمله ی جدید به الگوریتم تابع گاما امکان تفکیک نواحی دریافت کننده ی دوز بیشتر و کمتر از حد تجویزی نیز مورد بررسی قرار گرفت. درصد تطابق بین نقشه های دوز دو بعدی بررسی شده توسط الگوریتم کامپوزیت معمولا از در صد تطابق به دست (Distance To) آمده توسط تابع گاما بیشتر است. این نتیجه با تغییر عوامل تعیین کننده ی فاصله ی تطابق به ترتیب به میزان ١ تا ۴ پیکسل از نقطه ی مرجع و ١ تا %ΔD و درصد تلرانس دوز (Agreement (DTA ٣% انحراف از دوز استاندارد تقریبا ثابت باقی می ماند. الگوریتم کامپوزیت به نظر می رسد به مفهوم واقعی پروتکل پیشنهادی توسط ون – دایک برای بررسی توزیع دوز دو بعدی نزدیک تر است. اگر چه پاسخ این الگوریتم تنها به صورت یک پاسخ دوگانه ی صفر/یک است و در حین تولید این دسته از اطلاعات بسیاری از اطلاعات مفید از دست می روند. در صورتی که الگوریتم تابع گاما قادر به تولید اطلاعات بیشتر است و شدت سازگاری/ ناسازگاری با کیفیت بهتری قابل بررسی هستند. الگوریتم تابع گاما قادر به تولید اطلاعات و جزییات بیشتری نسبت به الگوریتم کامپوزیت است و با اضافه کردن یک جمله نیز قادر به تشخیص و طبقه بندی نواحی کم/بیش دریافت دوز است.