تاثیر آخالها بر ریزساختار فولاد API 5L Grade B ، جوشکاری شده به روش SMAW

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آخال، بر ریزساختار در مورد جوشکاری فولاد API 5L Grade B با روش جوشکاری SMAW مورد استفاده در خطوط انتقال گاز میباشد. نمونههای جوشکاری شده حاوی آخال پایه تیتانیم،بوسیله الکترودهای حاوی اکسید تیتانیم با درصدهای متفاوت، که به روش غوطه وری روی پوشش الکترود پوششدهی شده بودند آماده شدند. پس از انجام جوشکاری ارتباط بین ریز ساختار بوجود آمده و آخالهای موجود، با استفاده از میکروسکوبهای نوری و الکترون روبشی مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشانگر این موضوع بود که با افزایش مقدار اکسید تیتانیم الکترود، میزان آخال و تیتانیم در فلز جوش، افزایش یافته و به تبع آن فاز فریت سوزنینیز افزایش مییابد. البته با عبور از میزان بهینه آخال، افزایش تیتانیم موجود در ساختار فلز جوش و همچنین تغییرسرعت سرمایش، آخالها در نمونه جوشکاری شده بوسیله الکترود با 35 درصد افزایش وزنی پوشش با افزودن تیتانیماکسید، به عنوان مکان مرجح جوانهزنی فریت سوزنی عمل نکرده اند. در نتیجه درصد تیتانیم افزوده شده از جملهمهمترین عوامل در عمل کردن آخالها به عنوان مکانهای مرجح جوانه زنی فریت سوزنی در ریزساختار فلز جوش میباشد

کلیدواژه ها:

آخالها ، فریت سوزنی ، جوشکاری قوس الکتریکی ، فولادهای API 5L Grade B