بررسی اثر حلال و کوپلیمرهای بلوکی بر پراکنش نانولولههای کربنی در رزین اپوکسی

در این پژوهش به منظور دستیابی به پراکنشی خوب از نانولولههای کربنی در رزین اپوکسی، ابتدا نانولولهها در دو نوع حلال مختلف (استون و تتراهیدروفوران) در حضور یک کوپلیمر بلوکی به کمک امواج فراصوت پراکنده شده و سپس اپوکسی به سوسپانسیون حاصله افزوده شده و بعد از حذف حلال سوسپانسیون اپوکسی/نانولوله کربنی به دست میآید. به کمک طیف سنجی مریی-فرابنفش اثر نوع حلال، نسبت کوپلیمر بلوکی به نانولوله کربنی، توان امواج فراصوت بر پراکنش نانولولههای کربنی در حلالها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که میزان پراکنش نانولوله کربنی در تتراهیدروفوران و نسبت 2:1 از کوپلیمر بلوکی/ نانولوله کربنی نسبت به استون بهبود مییابد. همین طور با افزایش توان امواج فراصوت میزان پراکنش در حلالهای مورد مطالعه بهبود مییابد. همچنین پراکنش نهایی نانولولههای کربنی در رزین اپوکسی به کمک اندازهگیریهای ریولوژیکی در حالتهای نوسانی و برشی پایدار بررسی گردید. نتایج حاصل نشان داد که پراکنش نانولوله کربنی در رزین اپوکسی هنگامی که ابتدا در حلال تتراهیدروفوران در حضور کوپلیمر بلوکی به نسبت 2:1 ،به کمک امواج فراصوت پراکنده شده باشند، بهبود مییابد. بهبود پراکنش نانولوله در رزین اپوکسی باعث افزایش ویسکوزیتهمختلط و ویسکوزیته برشی میگردد.

کلیدواژه ها:

پراکنش ، کوپلیمر بلوکی ، نانولوله کربنی ، رزین اپوکسی ، طیف سنجی مریی-فرابنفش ، ریولوژی