بررسی تطبیق مضامین پایداری و اوصول معماری ایرانی استاد پیرنیا با رویکرد معماری پایدار

مفاهیم و اصول معماری ایران و مفاهیم معماری پایدار، مشابهت هایی دارند که قابل بررسی است.چند دهه از مطرح شدن معماری پایدار می گذرد و دیدگاههای بسیاری، توسط آن، برای حل بحران های معاصر ارایه شده است.ازجمله این دیدگاهها می توان به اندیشه ی زنده یاد استاد پیرنیا و پنج اصل مردم واری، پرهیز از بیهودگی ، نیارش،خودبسندگی و درون گرایی اشاره نمود.معماری شهرهای کهن ایران، بر مبنای این دیدگاه مطلوبیت و پاسخگویی به نیاز را برای ساکنانش فراهم می ساخته است و با نگاهی دقیق تر به معماری کهن ، آشکار خواهد شد که مردمان در پی ایجاد معماری ای بوده اند ، که اکنون پایدار نامیده میشود. دراین مقاله به بررسی مفاهیم، اصول و ویژگی های معماری ایرانی با معماری پایدارو اینکه این اصول درمعماری معاصر امروز چگونه ظاهرشده است، پرداخته می شود. درواقع استخراج این اصول و ویژگی هایی پایدار از تاریخ معماری ایرانی، روشهای را برای معماران معاصر ایرانی به ارمغان خواهد آورد که با تکیه بر چنین تجربیاتی میتوان معماری پایدار را با معماری بومی و ایرانی تبیین کرد تا از این طریق بتوان راهی یافت تا معماری کنونی خودرا بر مبنای مضامین پایداری، در راستای آنچه که از گذشته برایمان به یادگار مانده است، ارزشمندتر ساخت

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی ، اصول استاد پیرنیا ، معماری پایدار ، بررسی تطبیقی مضامین پایداری