ارزیابی روش زمین آمار کریجینگ در پهنه بندی پارامتر درصد رس خاک

هدف این تحقیق، ارزیابی روش زمین آمار کریجینگ در پهنه بندی پارامتر درصد رس خاک در بخشی از دشت شازند می باشد. در ابتدا با استفاده از نرمافزار آماری SPSS و تحلیل گر زمین آمار نرم افزار 10.3 ArcGIS شاخص های آماری توصیفی تعیین گردید. در مرحله بعد به منظور نمایش گرافیکی تغییرات مکانی درصد رس، اقدام به تهیه نقشه پهنه بندی با استفاده از آنالیزهای زمین آماری و سیستم اطلاعات جغرافیایی شد که بدین منظور از روش کریجینگ استفاده شد. با توجه به نتایج شاخص های ارزیابی RMSS ،Mean و ASE، مدل کریجینگ از کارایی قابل قبولی در پهنه بندی تغییرات درصد رس خاک برخوردار بود. بطوری که مقادیر Mean و ASE کمتر از یک و م قدار RMSS نیز نزدیک به یک می باشند. با توجه به نقشه پهنه بندی بافت خاک مشخص می شود که 77 درصد منطقه دارای درصد رس 35 تا 40 درصد است. این بدان معنی است که بافت خاک در این منطقه می تواند شامل یکی از سه گروه لومی رسی، لومی رسی سیلتی، رسی شنی باشد.

کلیدواژه ها:

بافت خاک ، زمین آمار ، روش کریجینگ ، همبستگی مکانی