ساماندهی ورودی شهری با رویکرد سکانس بندی فضایی (نمونه موردی: ورودی کرمان از میدان فرودگاه تا سه راه رضوان)

ورودی هر شهر به عنوان حد فاصل درون و بیرون مهم ترین عنصر القا کننده حس ورود به آن شهراست و با توجه به آنکه به عنوان اولین عنصر قابلرویت از کالبد هر شهر شناخته می شود تبیین کننده ویژگی های کالبدی و منظر شهر و حتی ویژگی های اجتماعی یک شهر بوده و به عنوان شاخصقضاوت بینندگان از شهر اهمیت ویژه ای می یابد. در حالی که اکثر ورودی شهرهای فعلی هم شکل بوده و تنها با نام تابلوهای خوشامدگویی مسافرینمتوجه ورود به یک شهر جدید میشوند . در این میان الزامات طراحی ورودی های شهر بر مبنای سه سکانس روانی،بصری،فیزیکی دیده می شود تا درکشهروندان از ورودی مطلوب شهر افزایش یابد و به تبع آن سه توقع مهم یعنی تشخص، پذیرندگی و خوانایی برای کاربران فضاهای مربوطه تامین شود.مساله موجود ماهیت فراموش شده در طراحی وروردی شهر کرمان از سمت فرودگاه می باشد. با توجه به هویت تاریخی شهر کرمان، لزوم برنامه ریزیجهت سکانس بندی این پهنه و تنوع پذیری و شاخص سازی نقاط هویتمند ضروری می باشد. در این تحقیق هدف ساماندهی ورودی شهر کرمان، بارویکرد سکانس بندی می باشد. روش تحقیق شامل تحلیل محتوای متون مرتبط با وروردی ها و همچنین رویکرد سکانس بندی می باشد. در چهارسکانس پیشنهاد شده ،در هر مکان،مخاطب متحرک حس جدید دریافت کند و در ورود فیزیکی با قرارگیری شاخصی که برگرفته از هویت شهر کرماناست میخواهد تصویر ذهنی مناسبی برای مخاطب ایجاد کرده و آنها را به شهر دعوت کند. دستاوردهای مقاله در قالب ارایه ضوابط و پیشنهادات دستهبندی شده در چهار سکانس مشخص می باشد که در نهایت جهت تبدیل پذیری سکانس ها به هم نیز دستورکارهایی ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

ورودی شهر ، ورودی فرودگاه ، کرمان ، سکانس بندی ، ساماندهی