ارتباط بین نسبت مالکیت سهامداران نهادی با شاخصهای عملکرد مالی درشرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران

پس ازپیدایش مشکلات نمایندگی به جهت حفظ منافع عمومی باید اطلاعات مصون سازی شده و منافع مدیران و مالکان همسو شود که ازابزارهای مختلفی دراین مورد استفاده شده است مانند کاربرد تیوری اخلاق درحسابداری ایجاداستانداردهای حسابداری کنترلهای داخلی حسابرسی داخلی و مستقل وجود مدیران غیرموظف درهییت مدیره و بکارگیری رویه های بلندمدت پاداش با این همه بازهم مشکلات کمترنشده بلکه پیچیدگیهای آن بیشتر شده است هدف اصلی ازاین پژوهش بررسی ارتباط بین نسبت مالکیت سهامداران نهادی با شاخصهایعملکردی مالی درشرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران می باشد روش پژوهش ازنظر ماهیت تحلیلی می باشد ازحیث هدف کاربردی میباشد ابزار پژوهش صورتهای مالی شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران می باشد و برای نمونه گیری آن ازروش حذفی سیستماتیک استفاده خواهد شد ازنرم افزار EVIEWS نیز برای تجزیه و تحلیل فرضیات استفاده خواهد شد نتایج نشان داد که مالکیت سهامداران نهادی با بازده حقوق صاحبان سهام رابطه منفی و معناداری دارد اما با نسبت سودخالص رابطه معناداری ندارد درفرضیه اصلی دوم نسبت مالکیت سهامداران نهادی با نسبت جاری رابطه ای نداشت اما با نسبت آنی رابطه مثبت و معناداری دارد درفرضیه اصلی سوم نسبت مالکیت سهامداران نهادی با نسبت گردش موجودی کالا و با نسبت گردش کل دارایی ها رابطه معناداری ندارد

کلیدواژه ها:

مالکیت سهامداران نهادی ، بازده حقوق صاحبان سهام ، سودخالص ، نسبت جاری ، نسبت آنی ، نسبت گردش موجودی کالا ، نسبت گردش کل دارایی ها