بررسی آبگیری لجن فعال فاضلاب شهری با استفاده از فرآیند الکتروفلوتاسیون: بهینه سازی پارامترهای بهرهبرداری و مصرف انرژی
محل انتشار: مجله پزشکی بالینی ابن سینا، دوره: 21، شماره: 4
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 634
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJH-21-4_011
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: روشهای سنتی آبگیری لجن فاضلاب بدلیل ساختار کلوئیدی و ماهیت ژلهای سلول باکتری های لخته لجن بهمواد شیمیایی و انرژی مازاد نیاز داشته و از راندمان و مقبولیت زیست محیطی کم تری برخوردار می باشند و راهبری آنها بسیارپیچیده است. در این مطالعه برای کمینه سازی این محدودیتها از روش الکتروفلوتاسیون به عنوان یک روش نوین جهت آبگیریلجن استفاده گردید و پارامترهای بهرهبرداری و مصرف انرژی بهینه شدند.روش کار: در این مطالعه تجربی - آزما یشگاهی بمنظور انجام آزمایشات از یک راکتور الکتروشیمیایی منقطع با حجم موثر 450میلی لیتر استفاده شد. اثر متغیرهای pH، شدت جریان الکتریکی، زمان ماند هیدرولیکی و تغییرات حجم / سطح الکترود بر میزان آبگیری لجن و مقدار کل جامدات در کیک لجن (لجن آبگیری شده) و در آب جدا شده از لجن بررسی گردید. مقدار TS, TSS و COD در آب جدا شده از لجن نیز مورد بررسی قرار گرفت. مقدار انرژی الکتریکی مصرفی محاسبه و با بهینه سازی متغیرهای مطالعه مقدار آن کاهش داده شد. نتایج: نتایج نشان داد بهترین راندمان آبگیری لجن (حدوداً 81/6 درصد) در pH=2، شدت جریان الکتریکی (1/7mA/cm(2، زمان ماند 30min و مقدار سطح به حجم الکترود 178cm(2)/L مقدار انرژی الکتریکی مصرفی به میزان (0/726kWh/m(30/33 می باشد. نتیجه نهایی: فرآیند الکتروفلوتاسیون به دلیل میزان کارایی بالا، سهولت ساخت و پایین بودن هزینه های ساخت و میزان مصرف انرژی در مقایسه با روشهای سنتی می تواند به طور موثر در آبگیری لجن فاضلاب به کار گرفته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کاظم گودینی
کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی ایلام
زینب معصومی
کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی همدان
امیر باقی
کارشناس مهندسی بهداشت محیط شرکت آب و فاضلاب ایلام
زهرا عطافر
دانشجوی دوره دکتری مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران