اثر 8 هفته تمرین مقاومتی بر لپتین و شاخص مقاومت به انسولین در دختران چاق

مقدمه و هد ف : لپتین اصلی ترین پپتید مترشحه از بافت چربی عاملی هشدار دهنده در تنظیم م حتوای چربی بدن ذکر شدهاست. با توجه به اینکه فشار فیزیولوژیکی حاصل از فعالیت بدنی یکی از تنظیم کننده های بالقوه ترشح لپتین از بافت چربی استاین مطالعه جهت بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی بر لپتین اجرا شده است.روش کار: در این مطالعه 20 دانشجوی دختر غیر فعال و چاق ( 10 نفر گروه تجربی و 10 نفر گروه کنترل) شرکت نمودند. گروهتجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه، برنامه تمرینات مقاومتی را اجرا نمودند . برنامه ی تمرین ات مقاومتی شامل 6 حرکت(پرس سینه، پرس پا، کشش دستگاه قرقره ای (لت)، پشت پا، جلوبازو، جلو پا ) با 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه بود. برای اندازهگیری لپتین از روش الیزا استفاده شد. نتایج: 8 هفته تمرینات مقاومتی، باعث کاهش معناداری در شاخص توده بدنی (31/32 کیلوگرم/ متر مربع در برابر 29/73 کیلوگرم/مترمربع P=0/0001)، وزن بدن (80/5 کیلوگرم در برابر 76/25 کیلوگرم، P=0/0001). نسبت دور کمر به لگن (0/93 در برابر 0/89، P=0/0001) و درصد چربی بدن (27/48 در برابر 24/85، P=0/0001) در گروه تجربی گردید ولی تفاوت بارز آماری در میزان لپتین (P=0/939)، انسولین (P=0/336)، گلوکز (P=0/264) و مقاومت به انسولین (P=0/306) بین گروه تجربی و کنترل دیده نشد.نتیجه نهایی : نتایج این مطالعه نشان داد که 8 هفته تمرینات مقاومتی کاهش معناداری در سطوح لپتین، انسولین و شاخصمقاومت به انسولین ایجاد نمی کند ولی باعث تغییرات معنادار در شاخص توده بدن و درصد چربی بدن می گردد.

کلیدواژه ها:

تمرین بدنی ، چاقی ، لپتین ، مقاومت به انسولین