مقایسه مدت زمان بلوک حسی و عوارض ناشی از اضافه کردن دوزهای مختلف فنتانیل اینتراتکال به لیدوکائین 5% در بیحسی نخاعی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 336

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SJH-19-1_001

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: فنتانیل جهت بهبود کیفیت بلوک حسی و افزایش زمان بیدردی پس از عمل در بی حسی نخاعی بکار می رود.هدف از انجام این مطالعه مقایسه مدت زمان بلوک حسی و عوارض ناشی از اضافه کردن دوزهای مختلف فنتانیل اینتراتکال بهلیدوکائین 5% در بیحسی نخاعی می باشد.روش کار: 140 بیمار کاندیدای عمل جراحی انتخابی تحت بیحسی نخاعی، به یک کارآزمایی بالینی دو سو کور با کنترل دارونماوارد شدند. برای بیحسی نخاعی از 100 میلی گرم لیدوکائین اینتراتکال 5% استفاده شد . بیماران به صورت تصادفی در 4 گروه35 نفری : شاهد ( 2 میلی لیتر آب مقطر )، گروه دو ( 25 میکروگرم فنتانیل )، سه ( 50 میکروگرم فنتانیل ) و چهار ( 100 میکروگرمفنتانیل) تقسیم شدند. طول مدت بلوک حسی ، وقوع عوارض در گروه ها مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات بدست آمدهتوسط نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های مرتبط تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج: گروهها از نظر متغیرهای دموگرافیک تفاوت معنی داری نداشتند (P>0/05). میانگین طول مدت بی دردی در گروه شاهد معادل 25/05±100/28 دقیقه ، در گروه دوم 18/4±112/28 دقیقه، در گروه سوم 10/63±135/28 دقیقه و در گروه چهارم 12/42±140 دقیقه بود که به غیر از گروه شاهد با گروه دو وگروه سه با گروه چهار ، اختلاف بین تمامی گروهها از نظر آماری معنی دار بود (P<0/001). فراوانی خواب آلودگی و دپرسیون تنفسی در گروههای سه و چهار به میزان معنی داری نسبت به گروههای شاهد و دو بیشتر بود (P<0/01). فراوانی خارش در گروه شاهد نسبت به گروه های سه و چهار به میزان معنی داری کمتر بود و بیماران گروه دو نیز نسبت به گروه چهار خارش کمتری را تجربه کردند (P<0/01). فراوانی تهوع و استفراغ و لرز در گروه شاهد به میزان معنی داری از گروه دو و سه و چهار بالاتر بود (P<0/01).نتیجه نهایی : اضافه کردن 50 میکروگرم فنتانیل به 100 میلی گرم لیدوکائین اینتراتکال موجب افزایش معنی دار طول مدتبیدردی می شود اما با افزایش خطر دپرسیون تنفسی همراه است.

نویسندگان

اسماعیل مشیری

استادیار گروه بیهوشی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اراک

فرهاد معظمی

استادیار گروه بیهوشی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان

ابراهیم خوشرفتار

استادیار گروه بیهوشی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان