اثرات درمانی آلوپورینول بر عملکرد بطن چپ در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلب

مقدمه و هدف: نارسایی قلب، یک مشکل عمده و در حال گسترش در سلامت جامعه به ویژه در افراد سالمند می باشد که اغلبدر نتیجه ایسکمی و بیماری های عروق کرونر روی می دهد. آلوپورینول می تواند از ایسکمی عضله قلب محافظت کند و استفادهاز انرژی میوکارد در طی ایسکمی را بهبود بخشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر آلوپورینول بر عملکرد بطن چپ در بیماراننارسایی قلب می باشد.روش کار: در این کار آزمایی بالینی 82 بیمار به صورت تصادفی، علاوه بر درمان استاندارد، تحت تجویز آلوپورینول و یا پلاسبو قرار گرفتند و ارزیابی های اکوکاردیوگرافی پیش از درمان و 6 ماه پس از درمان انجام گرفت.نتایج: میزان تغییر در کسر تخلیه ای بطن چپ در مقایسه با پایه به طور چشمگیری در آلوپورینول بیشتر از بیماران گروه کنترلبود. همچنین مشخص گردید که در بیماران دریافت کننده آلوپورینول بهبود بیشتری در کلاس NYHA نسبت به گروه کنترل روی داده است.نتیجه نهایی: در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، تجویز طولانی مدت آلوپورینول علاوه بر بهبود عملکرد بطن چپ، اثراتسودمندی بر کیفیت زندگی آنان دارد.

کلیدواژه ها:

آلوپورینول ، عملکرد بطن چپ ، نارسایی قلب