بررسی اثر بخشی زانوبندهای پیشگیری کننده در کاهش آسیب های کششی لیگامنت جانبی داخلی زانو در فوتبالیست ها

روش کار : در این مطالعه تحلیلی آینده نگر همگروهی تعداد 11480 مواجهه فوتبالیست (Athlete-Exposure (A-E در یک فصلورزشی که حداقل به مدت 30 دقیقه به طول انجامیده باشد مورد بررسی قرار گرفت . زانوبندهای پیشگیری کننده در اختیارورزشکاران شرکت کننده در لیگ قرار گرفت . دو پرسشنامه تهیه شده که یکی توسط ورزشکار و دیگری توسط مربی باید پر میشد در بین آنها توزیع گردید . اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار spss و آزمونهای آماری مجذور کای و دق یق فیشرمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج : در این مطالعه تعداد 149 مورد آسیب دیدگی جسمانی اتفاق افتاد . از کل آنها 28 مورد آسیب به زانو وجود داشت که از این میان 21 مورد در گروه بدون استفاده از زانو بند و 7 مورد در گروه استفاده کننده از زانوبند قرار داشت ند (P-value=0.21). از 28 مورد آسیب وارد شده به زانو 23 مورد آسیب لیگامنتی زانو بود که 16 مورد از آن در گروه بدون زانوبند و 7 مورد در گروه دارای زانوبند قرار داشتند ((P-value=0.662). به طور کلی تعداد موارد آسیب به لیگامنت MCL در این مطالعه 16 مورد بود که 11 مورد از آن در گروه بدون زانوبند و 5 مورد در گروه دارای زانوبند قرار داشت . پس از انجام محاسبات ، مقدار خطر نسبی برای افرادی که دچار آسیب لیگامنت MCL شده بودند در میان کل مواجهه فوتبالیست مقدار 0/454 به دست آمد. در خصوص میزان شدت آسیب به لیگامنت MCL نتایج بدست آمده بین دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد (P-value=0.5). نتیجه نهایی : با توجه به نتایج این مطالعه شواهدی از تأثیر مثبت زانوبندهای پیشگیری کننده در جلوگیری از آسیب به لیگامنت MCL در میان فوتبالیست ها به دست نیامد.

کلیدواژه ها:

رباط کناره داخلی زانو آسیب ها ، صدمه های زانو پیشگیری و کنترل ، صدمه های ورزشی