مقایسه تأثیر سمعکهای پشت گوشی دیجیتال باآنالوگ در درمان وزوز گوش بیماران سالمند مراجعه کننده به مراکزگوش وحلق وبینی شهرهمدان

مقدمه و هدف : وزوزگوش یکی ازشکایات شایع اتولوژیک است.این مطالعه بمنظور تعیین و مقایسه تاثیرسمعک های پشت گوشیدیجیتال با آنالوگ در درمان وزوز گوش بیماران مراجعه کننده به مراکز گوش وحلق وبینی شهرهمدان طراحی واجرا گردید.روش کار: در این مطالعه کارآزمائی بالینی 27 بیمار با شکایت وزوز و کم شنوایی (بیماری دیگری نداشتند ) درسالهای 85 و 86مورد مطالعه قرارگرفتند. بیماران بعدازمعاینه جهت بررسی شنوایی وتعیین نقشه وزوزگوش به کمک آزمونهای PTA، SRT,SDS و Tinnitus matching ارزیابی شدند . افرادیکه کم شنوایی دوطرفه بیشتراز 40 دسی بل با SDS بیشتر از 60 % داشتندبرای دودوره سه ماهه ابتدا سمعک آنالوگ و سپس سمعک دیجیتال راتجربه نمودند . بیماران در پایان هر دوره مجدد ا بررسی و توسط پرسشنامه میزان رضایتمندی و تأثیری که استفاده از پروتز در بهبود مشکل آنها داشت سنجیده شدند.نتایج : نتایج نشان داد که از کل بیماران 27 نفر زن و 10 نفر مرد بودند . میانگین درک گفتار در بیماران مورد مطالعه 77/5%، کم شنوایی 60 دسی بل و سن 47 سال بود . بیشترین توزیع فراوانی کم شنوایی ( 35 %) متعلق به افرادی بود که کم شنوایی متوسط- شدید داش تند و ادیوگرام های با شیب نزولی ( 63 %) شایع ترین الگوی کم شنوایی بود . وزوزگوش در 55/6% با استفاده از سمعک دیجیتال و در 33/3% با استفاده از سمعک آنالوگ (p=0.02) بهبود یافت . میزان رضایت ازس معک دیجیتال (70/4%) بیشتر از سمعک آنالوگ (33/3%) بود (p<0.001). همچنین میزان بهبودی شدت وزوز (p=0.03) و درصد درک گفتار برحسب نوع سمعک تفاوتی نداشت (p<0.001). نتیجه نهایی: سمعکهای دیجیتال علاوه برایجاد درک گفتاری بهتر وسیله ای مناسب برای کاهش وزوز گوش دربیماران مبتلا می باشند.

کلیدواژه ها:

سمعک ، کم شنوایی ، وزوز گوش