تاثیر پرفشاری خون مدل رنوواسکولار بر اسپرماتوژنز در موش صحرایی
محل انتشار: مجله پزشکی بالینی ابن سینا، دوره: 15، شماره: 3
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 798
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJH-15-3_005
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395
چکیده مقاله:
مقدمه و هد ف : تغییر در عملکرد سیستم های بافتی و عمومی رنین - آنژیوتانسین بافتی از مهمترین عوامل دخیل در بیماری هایقلبی- عروقی و از جمله پرفشاری خون اولیه می باشد. مطالعات اخیر نشان می دهد که سیستم عمومی رنین - آنژیوتانسین درپاسخ های فوری و کوتاه مدت و سیستم بافتی یا موضعی رنین - آنژیوتانسین در فرایند های طولانی مدت کنترل کننده قلب وعروق نقش دارند . این مطالعه به منظور شناخت تغییرات ایجاد شده در عملکرد سیستم رنین - آنژیوتانسین موضعی در عروقاندام تولی دمثل جنس نر بدنبال افزایش فعالیت عمومی این سیستم در اثر القای پرفشاری خون کلیوی مدل گلدبلاتی انجام گرفت.روش کار : در ا ین مطالعه تجربی تعداد 30 سر موش صحرایی بطور تصادفی در سه گروه آزمون، شاهد و کنتر ل سنی قرارگرفتند در حیوانات گروه آزمون بعد از بیهوشی با تیوپنتال سدیم (50mg/kg, I.p) با گذاشتن گیره نقر های در شریان کلیوی سمت چپ، پرفشاری خون کلیوی در این گروه القاء گردید . در حیوانات گروه شاهد بعد از بیهوشی و شکاف پهلوی چ پ و جدا کردنشریان کلیوی بدون نص ب گیره نقره ای محل عمل بخیه گردید. بعد از پایان زمان آزمایشات، بدنبال بیهوشی با تیوپنتال سدیم(50mg/kg, I.p)) اقدام به خونگیری از حیوانات و سپس بیضه ها همراه با مجاری دفران خارج و پس از وزن نمودن، تعداد اسپرمهای موجود در این مجاری شمارش گردیدند. فعالیت رنین پلاسما با استفاده از کیت در پلاسمای خون حیوانات انداز هگیری شد.نتایج: اندازه فشار خون سیستولی در حیوانات گروه آزمون بدنبال القای پرفشاری خون با قبل از القا در این گروه و با فشارخونحیوانات گروه های شاهد و کنتر ل سنی تفاوت معنی داری داشت (P<0.05). تعداد اسپرم در مجاری دفران، وزن بیضه ها و میزان فعالیت رنین پلاسما در گروه آزمون با حیوانات گرو ههای شاهد و کنترل سنی تفاوت معنی داری داشت (P<0.05).نتیجه نهایی : نتایج حاصله از این مطالعه نشاندهنده القای فعالیت سیستم رنین - آنژیوتانسین بافتی یا موضعی بدنبال افزایشفعالیت سیستم رنین - آنژیوتانسین عمومی در اثر افزایش فعالیت رنین با منشاء کلیوی می باشد. نتایج بدست آمده تاکیدی برمطالعات قبلی در خصوص وجود یک (RAS (Rennin-Angiotensin System کلاسیک در اندام تولی دمثل جنس نر می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ایرج صالحی
استادیار گروه هوشبری دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان
سیدمنصور ملکوتی
استادیار گروه فیزیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان
بهنام حشمتیان
استادیار گروه فیزیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه