تاثیر ورزش شنا بر استرس اکسیداتیو و شاخص آتروژنیک در خون رت های نر دیابتیک

روش کار: در این مطالعه تجربی دیابت بوسیله تزریق تک دوز استرپتوزوتوسین (50mg/kg) در موشها ایجاد گردید. مدتورزش و مطالعه 8 هفته بود . ورزش شنا بطور منظم بمدت 1 ساعت در روز در طول 8 هفته انجام شد 40 عدد موش هایصحرایی نر 20±200 گرم) به چهار گروه (کنترل ، کنترل همراه ورزش ، دیابتی بدون ورزش و دیابتی با انجام ورزش) تقسیم شدند . پس از پایان دوره ورزش ، ابتدا حیوانات با تیوپنتال سدیم (50mg/kg) بیهوش گردیده و خون از قلب آنها گرفته شد. از پلاسما و گلبولهای قرمز بدست آمده جهت اندازه گیری فعالیت آنزیم های SOD) Superoxid Dismutase، (GPX) Glutathione Peroxidase)، کاتالاز و سطح MDA) Malondialdehyde) استفاده گردید. نتایج: دیابت باعث کا هش معنی دار در میزان فعالیت GPX, SOD و کاتالازدر خون رتهای دیابتیک نسبت به گروه کنترل گردید. همچنین میزان MDA بعنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی به طور معنی داری در گروه دیابتی ورزش نکرده نسبت به گروه کنترل افزایش داشت. میزان MDA در خون رت های دیابتی ورزش کرده در پاسخ به ورزش کاهش معنی دار و فعالیت آنزیم های SOD و کاتالاز افزایش معنی داری داشت. نتیجه نهائی : ورزش شنا با افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و کاهش سطح MDA و همچنین شاخص آتروژنیک در خوندارای اثرات مفید برای جلوگیری از عوارض هیپرلیپ یدمیا در دیابت ملیتوس و آسیب های عروقی ایجاد شده در اثر استرساکسیداتیو بدنبال این بیماری می باشد.

کلیدواژه ها:

استرس اکسیداتیو ، پراکسیداسیون لیپیدی ، دیابت شیرین ، شنا