اثر دگزامتازن بر تهوع واستفراغ وکیفیت تغذیه دهانی بعد از عمل جراحی آدنوتونسیلکتومی

مقدمه و هدف : عوارض بعد از عمل جراحی آدنوتونسیلکتومی شامل درد ، عدم تغذیه دهانی کافی ، استفراغ ، تب،دهیدراتاسیون و خونریزی از اهمیت زیادی برخو ردارند. تهوع و استفراغ علاوه بر ایجاد حالتی ناخوشایند برای بیمار منجر بهطولانی شدن تغذیه وریدی بیمار و ادامه بستری در بیمارستا ن خواهد شد . هدف از انجام این مطالعه تعیین اثر دگزامتازون برکاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل و کیفیت تغذیه دهانی ( شامل زمان شروع تغذیه و زمان کفایت تغذیه دهانی) در این بیماران می باشد.روش کار : در یک مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور ، پلاسبو کنترل 100 بیمار کاندید عمل جراحی آدنوتونسیلکتومی در سنین 15-5 سال (ASA class I, II) وارد مطالعه شده و بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه مورد (0/5mg/kg (n=50 دگزامتازون (حداکثر 8mg) و گروه شاهد (n=50) معادل حجم آن سالین دریافت نمودند . روش انجام بیهوش ی و عمل جراحی در تمامی بیماران یکسان بود. موارد استفراغ طی 2 ساعت بستری در ریکاروری (early vomiting) و از 2 تا 24 ساعت در بخش (late vomiting). همچنین زمان های شروع تغذیه ، کفایت تغذیه دهانی، قطع مایع درمانی وریدی و طول عمل جراحی در دو گروه با استفاده از آزمون های آماری t-test و مجذور کای مورد مقایسه قرار گرفت.نتایج : خصوصیات دموگرافیک بیماران شامل سن ، جنس ، طول مدت عمل جراحی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت . شیوعتهوع و استفراغ طی 2 ساعت بستری در ریکاوری و طی 24-2 ساعت بستری در بخش در گروه دگزامتازون به مراتب کمتر از گروه پلاسبو بود . علاوه بر این زمان شروع تغذیه ، کفایت تغذیه دهانی و قطع مایع درمانی در گروه دگزامتازون به طور معنی داری سریعتر از گروه پلاسبو بود.نتیجه نهایی : دگزامتازون به عنوان 0/5mg/kg تا حداکثر دوز 8mg، منجر به کاهش انسیدانس تهوع و استفراغ در مرحله بستری در ریکاوری و یا در بخش خواهد شد . همچنین کیفیت تغذیه دهانی را نیز بهبود خواهد بخشید بدون آنکه عوارض قابل توجهی بدنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها:

استفراغ ، دگزامتازون ، لوزه برداری ، لوزه سوم