تعیین نیمه کمی میزان بیان mRNA اینترفرون گاما با استفاده از روش RT-PCR

سال انتشار: 1382
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 575

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SJH-10-2_001

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395

چکیده مقاله:

سایتوکاینها واسطه های شیم یائی هستند که از سلولهای سیستم ایمنی ترشح شده، و بر سلولهای دیگر یا خود سلول ترشح کننده اثر می کنند . بیان متفاوت ژن سایتوکاینها در بدن مشخص کننده نوع پاسخ ایمنی (از نوع Th1 یا Th2) است که خود این پاسخ متفاوت می تواند نقش مهمی در پاتوژنز بیماریها داشته باشد. از عمده ترین سایتوکاینهای سلولهای Th1 می توان به IFN-γ و IL-2 اشاره کرد . که در پاسخهای ایمنی علیه پاتوژنهای داخل سلولی شرکت می کنند . با توجه به اینکه بیان ژن سایتوکاینها منجمله اینترفرون موقتی بوده و در یک مدت زمان محدود می باشد ، به این علت لازم است بیان ژن آنها (مقدار mRNA) توسط روشهای حساس و دقیقتری همانند RT-PCR اندازه گیری شود .بعلاوه تعیین زمان مورد نیاز جهت ماگزیمم بیان ژن می تواند در مطالعات کلونینگ و استعداد ابتلا به بیماریها در بعضی ازافراد کاربرد داشته باشد. بعد از کشت لنفوسیتها در حضور Phytohaemagglutinin) PHA) (با غلظت 1μg/10(6)cell) در زمان های متفاوت (72، 48، 24، 12، 8، 4، 0 ساعت) و استخراج RNA توتال از آنها و سنتز cDNA تک رشته ای اقدام به انجام RT-PCR شد. چون در تمام ساعات انکوبه جواب مثبت بود لذا در مرحله بعدی اقدام به تیتراسیون cDNA حاصل با ضریب رقت 1/2 (رقت های متوالی 1/2، 1/4، 1/8 و ...) شد. بر روی ژل الکتروفورز (2%) قطعه مورد نظر (273bp) مشاهده شد. نتایج بدست آمده از RT-PCR و Semi-quantitative-RT-PCR نشان می دهد بعد از چهار ساعت انکوباسیون لنفوسیت ها با PHA، بیشترین بیان ژن را دارند (تیتر cDNA=512) و معمولاً بعد از گذشت 24 ساعت مقدار آن به سطح اولیه (قبل از تحریک) بر می گردد. با توجه به نتایج فوق و مقایسه آن با نتایج محققین دیگر می توان گفت روش RT-PCR حساسترین روش سنجش بیان ژن جهت سایتوکاینهاست و بیان ژن اینترفرون بعد از گذشت چ هار ساعت انکوبه به ماکزیمم می رسد.بنابراین مدت زمان انکوباسیون با PHA جهت بررسی اثر عوامل مختلف بر تولید و بیان ژن اینتر فرون گاما زمان ایده آلی است.

کلیدواژه ها:

اینترفرون گاما ، لنفوسیتهای فعال شده با PHA ، واکنش زنجیره پلیمراز

نویسندگان

جلیل توکل افشاری

استادیار گروه ایمنولوژی مرکز تحقیقات ایمونولوژی پژوهشکده بوعلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

علیرضا زمانی

عضو هیأت علمی گروه ایمنولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان

جواد بهروان

استادیار گروه بیوتکنولوژی پژوهشکده بوعلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

بهروز شیشه ئیان

استادیار گروه ایمنولوژی و هماتولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان