تنظیم ترشح پروستاگلاندین (E(2 توسط مهارگران آنزیم های سیکلواکسیژناز (نوع I و II) و پروستاگلاندین دهیدروژناز در سلولهای تروفوبلاست جفت انسانی

مطالعات جدید در سلولهای کوریون و آمنیون نشان داده است که گلوکوکورتیکوئیدها افزایش و کاهش مقدار فعالیت آنزیم های PGHS و PGDH می گرد. اثر GC در مقدار ترشح این آنزیمها درسلول های جفت (PC) نا مشخص است . جهت پی بردن به این موضوع بر آن شدیم تا در سلولها ی جفت انسانی تاثیراین آنزیم ها را معلوم نمائیم.در این مطالعه ١٢ عدد جفت انسان پس از عمل سزارین از زنان با زایمان زودرس تهیه گردید . سلولهای جفتیرا با استفاده از غلظت های خاص محلول Percoll جدا کرده و بعد از 72 ساعت از کشت سلولی، محیط کشت تعویض و سپس سلولها برای مدت ٢٤ ساعت دیگر در مجاورت با داروهای دگزامتازون ، ملوکسیکام و سولفاسالازین (1μM) به همراه اسید آراشیدونیک (5μM) قرار گرفتند . پس از دوره انکوباسیون، محیط کشت سلولی جهت تعیین مقدار ترشح (PGE(2 توسط روش رادیو ایمونواسی (RIA) جمع آوری شد . نتایج حاصله با استفاده از روش آماری Student’s t-test و One-way ANOVA ارزیابی شد و اختلافات حاصله با P<0.05 معنی دار تلقی گردید. دگزامتازون و سولفاسالازین مقدار ترشح (PGE(2 را در PC به طور معنی داری افزایش داده و مصرف همزمان آن دو موجب افزایش بسیار بیشتری در ترشح (PGE(2 نسبت به مصرف دگزامتازون به تنهائی گردید . ملوکسیکام تاثیرقابل توجهی در ترشح پایه ای (PGE(2 نداشت و کاربرد همزمان آن با دگزامتازون افزایش مختصری را در ترشح (PGE(2 داشت که به طور معنی داری کمتر از مقداری بود که دگزامتازون + سولفاسالازین و یا سولفاسالازین به (PGE(2 داشت که به طور معنی داری کمتر از مقداری بود که دگزامتازون + سولفاسالازین و یا سولفاسالازین به تنهائی ایجاد می کردند. این نتایج نشان می دهند که ترشح (PGE(2 به وسیله PC در انسان بیشتر بستگی به فعالیت آنزیم PGHS-I دارد تا آنزیم PGHS-II. اثر سولفاسالازین مبین اهمیت ترشح داخلی آنزیم PGDH در تنظیم ترشح (PGE(2 بوده و تداخل اثرات این داروها دلالت بر آن دارد که اثر تحریکی GC در مقدار (PGE(2 مترشحه توسط PC ممکن است بدلیل افزایش فعالیت آنزیم PGHS و کاهش فعالیت آنزیم PGDH باشد.

کلیدواژه ها:

آنزیم های سیکلواکسیژناز ، پروستاگلاندین (E(2 ، پروستاگلاندین دهیدروژناز ، سلولهای تروفوبلاست جفت انسانی