برنامه ریزی راهبردی توسعه پایدار شهرهای اسلامی نمونه موردی ایران و ترکیه

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 752

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RCEAUD03_229

تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1395

چکیده مقاله:

زبان فرم یا صورت هر شهر، بیانگر روح زمان و فرهنگ رفتاری مردمان بومی است، که طی یک دوره ی طولانی آن را پدید آورده اند. هر شهروند فرمی را تولید میکند که این فرم در ارتباط با ویژگیهای زمینهی مکان شهری است؛ یعنی هویت کالبدی هر اثر در ارتباط مستقیم با هویت محتوایی بستر آن شهر است. در شهرسازی تهران معاصر، الگو گیری صرف از شهرسازی های غیربومی، یا ساخت نمونه های غیر اصیل تقلیدی، بدون توجه به ویژگی های بستر و هویت محتوایی، منجر به توسعه ی شهر در راستای ناهم خوانی با هویت ایرانی اسلامی شده است. مطالعات صورت گرفته نشان دهنده ی آن است که مسئله ی چگونگی شکل گیری ساختار شهر تهران، ازجمله مهمترین موضوعات بحث برانگیز در دوران معاصر محسوب میشود؟ و همچنین بسیاری از پروژه های ساخته شده در تهران، مسئله ی هویت ایرانی اسلامی شهر، به عنوان یک چالش جدی بدون پاسخ مانده است؟ در این پژوهش شهر استانبول ازلحاظ نوع و نحوه کاربرد الگوهای بومی و گرایش های طراحی، در کنار جریان های توسعه و برنامه ریزی شهری موردمطالعه قرارگرفته. سپس فرصت ها و تحلیل های پیش روی با شهر تهران مقایسه شده است. بر اساس نتیجه حاصل از بحثها، چالش میان گذشته و آینده، و یا سنت و مدرنیته در این شهرها به خوبی قابل مشاهده و بازشناسی می باشد.

نویسندگان

سهیلا علیخانی

دانشجوی ارشد برنامه ریزی شهری