بهره گیری از معماری سنتی ایرانی در طراحی مرکز خدماتی تفریحی روزانه برای سالمندان

سالمندی مرحله ای از زندگی است که تمام افراد بشر، از هر جنس ، نژاد و فرهنگی که باشند، به طور طبیعی به آن می رسند. دورانی که اگر از کیفیت مناسب برخوردار باشد می تواند بسیار مطلوب و لذت بخش باشد.امروزه ، دو سوم جمعیت سالمند بالای 60 سال جهان در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند و پیش بینی می شود در سال 2025 جمعیت این افراد به 75 %برسد. در ایران ،نیز این جمعیت هر ساله رو به افزایش است.. مراکز خدماتی تفریحی روزانه در افراد سالمند ، امید به زندگی و به اعضای خانواده شان آسودگی خاطر و فرصت کافی در انجام سایر مسئولیت هایشان می دهد .هدف از انجام این طرح،تدوین معیارهای طراحی معماری این مجموعه برای سالمندان جهت ارتقاء کیفیت زندگی،کمک به مستقل ماندن،کاهش اضطراب وپیش گیری ازاختلالات روانی آنان،دلیل تنهایی وبروز افسردگی می باشد.در این پژوهش سعی بر این است بااستفاده ازانگاره های معماری سنتی ایرانی فضایی طراحی شود تا بتواند پاسخگوی نیازهای فردی اجتماعی فرهنگی اف راد باشد.روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات نظری و میدانی است.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، مراکز خدماتی تفریحی روزانه ، معماری سنتی ایرانی ، انگاره های معماری سنتی ، افراد سالمند سالمندان