متغیرهای فضای فرهنگی که در ایجاد فضاهای پر تحرک، کارا و ایجاد هویت و فرهنگ ملی و دینی تأثیر گذار هستند ( نمونه موردی : ایستگاه های مترو )

آدمی موجودی متفکر است که شناختی ژرف از بوده های خویشتن را می طلبد، بوده هایی که در طی زمان مبتنی بر شاخص ها و معیارهای ملی و مذهبی انسانی معاصر شکل می گیرد، در تعارض وکشمکش های انسان امروز در عرصه های مختلف آنچه باعث هویت بخشی و غنای شخصیتی وی می شود اصالت فرهنگی و تکاملی است که زیربنای آن ساختار فرهنگ و تداوم ذاتی آن می باشد. تلاش در جهت تولید و «طراحی مجموعه فرهنگی» در حقیقت رساله تعریف فضایی است که از یک سو سعی در معرفی متداوم موضوع فرهنگ و آموزش طی قرون متمادی در اشکال مناسب با هر دوره که بیانگر ارزشمند بودن این حوزه در عرصه مبانی نظری و اندیشه ای انسان ایرانی است و از سوی دیگر ایجاد یک ذهنیت مناسب و در خور و شایسته هر شهر دارد. مجموعه های فرهنگی در هر شهر به عنوان نماد، نشاننه و شاخص های فرهنگی آن شهر بشمار می روند و تلاش مسئولان و توجه شهروندان آن شهر همواره به استفاده بهنیه از اینگونه بناها می باشد تا بدین طریق به حفظ پیشینه فرهنگی خود پرداخته و مواریث فرهنگی خود را زنده نگه دارند. نمادها و الگوهای شهری همیشه به عنوان علائم و نشان های القا کننده تفکر و بینش حاکم بر شهرها مورد توجه بوده اند. این علائم، چنانچه با دقت و اندیشه ای متعالی انتخاب شوند، می توانند به عنوان رسالتی عمومی بسیار مهمی ایفای نقش کنند و به آگاهی بخشی ساکنان شهر و حتی بازدیدکنندگان آن بپردازد. با توجه به مطالب مذکور سؤال اصلی تحقیق چنین عنوان می شود که تا چه حد طراحی فضای فرهنگی ایستگاه های مترو با رویکرد ایرانی و اسلامی تاثیرگذار است؟

کلیدواژه ها:

فضای فرهنگی ، فضای پر تحرک ، کارا و اکولوژیک ، اشاعه فرهنگ دینی ، ایستگاه های مترو