تاثیر فضای اجرای هنرهای نمایشی بر بهبود کیفیت تعاملات اجتماعی

هنرهای نمایشی از دیرباز یکی از کهن ترین هنرها در میان اقوام مختلف بشر بوده است و انعکاس فرهنگ، آداب، سنن، اعتقادات، زبان و ... هر قوم و ملیتی را همواره با خود به همراه داشته است. با بررسی و دقت در نوع ارتباط افراد با یکدیگر و علاقه حضور آنها در فضاهای اجتماعی درمی یابیم که برای پاسخ به این غریزه طبیعی، نیاز به کالبد فضایی برای حضور و گردهم آیی انسان ها به چشم می خورد. معنایی که محیط و ویژگی های کالبدی ساخته های انسان به انسان القا می نمایند، آن دسته از اصول و ارزش های فرهنگی جامعه می باشند که شکل دهنده محیط بوده اند. درک نقش محیط ساخته شده در زندگی مردم نیازمند فهم و درک ماهیت انسان است. شناخت نیاز هر فرد، مبتنی بر شناخت ماهیت اوست و این شناخت به شهرسازان و معماران نشان می دهد که محیط چگونه می تواند بر رفتارهای مردم با پیشینه های مختلف تاثیرگذارد. هدف این پژوهش بررسی تاثیرات نمایش و فضاهای فرهنگی بر روابط انسانی می باشد. در این پژوهش جهت گردآوری اطلاعات از روش ترکیبی استفاده شده است. بررسی کیفیت ارتباط افراد در فضاهای فرهنگی با استفاده از روش توصیفی- پیمایشی و تحلیل محتوا به گردآوری اسنادی اطلاعات از طریق مطالعه ی کتابه ای مرتبط و مقالات پرداخته شده و با استفاده از روش کیفی که همان مشاهده و بازدید میدانی است که با تحلیل یافته ها به پیشنهاداتی در خصوص شکل گیری ارتباطات افراد در جامعه به ویژه فضاهای فرهنگی که مورد بحث است را مورد بررسی قرار داده است. با توجه به مطالعه بر روی رابطه ی متقابل افراد و محیط و بررسی نمونه های موردی در می یابیم که نمایش و فضاهای فرهنگی تاثیر مستقیمی بر روی ارتقا سطح فرهنگی جامعه دارند.

کلیدواژه ها:

هنرهای نمایشی ، سینما ، فضاهای اجتماعی ، دلبستگی به مکان ، سرمایه اجتماعی