بررسی و مقایسه میزان جذب منیزیم ازآب توسط جاذب های طبیعی (کیتوسان) ومصنوعی (رزین آمبرلیت)

کیتین و کیتوسان دو بسپار مهم طبیعی هستند که اسکلت سخت پوستان دریایی وپوست میگو راتشگیل می دهند .همچنین در دیواره سلولی بعضی از گیاهان وقارچ ها وجود دارند. امروزه کاربردهایگسترده ای برای کتین و کیتوسان پیدا شده است. این مواد در موارد بسیاری مورد استفاده قرار می گیرند. ازجمله کاربردهای این دو ماده جذب عناصر سنگین آب های آلوده ودریا و جذب چربی هایی مانند نفت است.فلزات سنگین بسیار سمی برای سلامتی انسان ودیگر جانداران بسیار خطرناک می باشد از این رو با استفاده ازروش SPE (استخراج فاز جامد )این فلزات را از نمونه جدا می کنند. در روش SPE جاذب های مختلفی استفاده می شود که رزین XAD-4 نیز یکی از این جاذب هاست. با اصلاح این رزین توسط گروه های مختلف می توان یون های فلزی را به طور انتخابی و به میزان بیشتر جداسازی کرد.برخی از یون های فلزی سنگین از طریق تشکیل کی لیت با رزین XAD-4 اصلاح شده از مخلوط جدا شده و می توان آن ها را پیش تغلیظ کرد. دراین پروژه از رزین XAD-4 وکیتوسان برای جذب فلز منیزیم استفاده شده است . نتایج این تحقیق وآزمایش های انجام شده و اندازه گیری با دستگاه جذب اتمی نشان می دهد که در pH هشت میزان درصد جذب منیزیم در آب دریابرای کیتوسان 57.2 % می باشد وبرای آمبرلیت 39.68 % است. در pH شش میزان درصد جذب برای کیتوسان 78.15 %می باشد وبرای آمبرلیت 8689 % است.

کلیدواژه ها:

رزین آمبرلیت ، جاذب ، فلزات سنگین